تصویرگاه دویست و چهارده

( و... )

خدا نخواست
که من
اهلِ ناکجا باشم
اجازه داد
فقط
اهلی شما باشم

وَ -
ماجرای من و تو -
به عشق فرجامید
وَ -
عشق خواست
که من
مردِ ماجرا باشم

وَ -
من - تورا -
بدلیل
آرمان خود کردم
که بی دلیل -
مباد -
آرمانگرا باشم

چرا ؟ -
مپرس !
که سرمشقِ عاشقی ست - سکوت
مخواه -
پاسخِ گنگی -
براین « چرا » باشم

سرودمت،
بهمان باوری که در من بود
وَ -
شعر -
حنجره ام شد
که خوش صدا باشم

وَ -
خواندمت
که قشنگ است -
روز و شب ازتو
بخوانم و
نگران-
نخوانده ها باشم

خدا نخواست !
چه بهتر !
تو خواستی از من
که خوش قریحه ترین -
بنده ی خدا باشم .