تصویرگاه پانصد و نود و چهار

هنوز گاهی اوقات نیمه شبان

میان خواب و بیداری از خود می پرسم

چه شد؟...واقعا چه شد که کار به اینجاها رسید

چند بمب منفجر شد؟

یک شهید زنده مرده شد؟

یک هواپیما به مقصد نرسید؟ 

یا یک زلزله صبحگاهی

به سوت قطار رویاها حمله برد؟

نمی دانم...واقعا نمی دانم چه شد

اما میدانم هر اتفاقی افتاد ...هراتفاقی افتاد

باید جلوی مرگ ری را ها را بگیریم

حتی اگر عشق را زیر پاهایشان پرپر کنیم

پ.ن: به ری را اسماعیلیون