تصویرگاه دویست و سی و چهار

با توام ای لنگر تسکین
ای تکان‌های دل
ای آرامش ساحل
با توام ای نور! ای منشور
ای تمام طیف‌های آفتابی
ای کبودِ ارغوانی
ای بنفش‌آبی

با توام ای شور
ای دل شوره‌ی شیرین!
با توام ای شادی غمگین
با توام ای غم، غم مبهم..

ای نمی‌دانم..
هرچه هستی باش
ای کاش..
نه، جز اینم آرزویی نیست
هرچه هستی باش
اما باش..

پ .ن: یادت هست هنوز....