تصویرگاه دویست و بیست ونه

چراغ دکل های برق یک شهر 

سایه سار اولین باران پاییزند

و تنهایی از آسمان به زمین میبارد

این شهر هیچ پنجره ای از نگاه تو به باران ندارد

و.ن: باران اول پاییز میراث دار تنهایی همه ی نسل های بشریت است

من و هزار توهای ذهنم...