تصویرگاه دویست و بیست و هفت

چقدر این دوست داشتن های بی دلیل...
خوب است !
مثل همین باران بی سوال
که هی می بارد ..
که هی اتفاقا آرام و شمرده شمرده می بارد
نمي دانم چرا امشب واژه هايم خيس شده اند
مثل آسماني که امشب مي بارد ..
و اينک باران
بر لبه ي پنجره ي احساسم مي نشيند
و چشمانم را نوازش مي دهد
تا شايد از لحظه هاي دلتنگي گذر کنم
جا براي من - گنجشك - زياد است ولي
به درختان خيابان تو عادت دارم ..

 

من و هزار توهای ذهنم...