تصویرگاه دویست و پنج

حالا خیال من

پر از رازقی تر است

حالا تو هی بگو خیال مرا خط میزنی

رازقی پر پر میکنی

تو هی بگو آب و آفتاب و آینه را

خط میزنی

تو هی بگو باغ و باغچه و باد را

خط می زنی

تو هی بگو راه را ، رازقی را

جهان مرا

خط می زنی

من اما...

من اما از همه خط خطی ها

خطی خوش از سرنوشت 

برایت می کشم

حالا اگر باز هم 

دستت می رود

خط بکش به خیال 

من...

حالا خیال من پر از خط خطی های

تو است